» Blog » Do: Pilgrims of the Flying Temple - A Storytelling Game
12-07-2011 22:54

Do: Pilgrims of the Flying Temple - A Storytelling Game

W działach: Fantastyka | Odsłony: 2

Po raz kolejny przedruk z mojego bloga. Dla zainteresowanych istotna informacja - od jutra (13.07.2011) na moim blogu można ściągnąć dokument Quick Play and Reference, przetłumaczony i zamieszczony za zgodą autora.

Do: Pilgrims of the Flying Temple zrobiło na Kickstarterze furorę. Wielokrotnie przekroczono kwotę zbiórki, a o ufundowaniu projektu wiadomo było praktycznie od samego początku. Zdecydowanie Danielowi Solisowi, autorowi projektu, udało się przeprowadzić bardzo udaną akcję marketingową.

Co kryje się za tym tytułem?  Gra polegająca na tworzeniu opowieści. Celowo nie używam tu sformułowania RPG. Do: Pilgrims of the Flying Temple nie jest grą RPG. Zapomnijcie o odgrywaniu postaci. Tu tworzy się historię spisywaną w dzienniku, a bohaterowie są do tego jednym z narzędzi. Do jest pod względem budowy bliżej do gry strategicznej, w której gracze starają się spełnić zarówno założenia scenariusza (tę role pełnią listy ze słowami kluczowymi), jak i dążenia własnych postaci. Jeśli taka rozgrywka was nie interesuje to trzymajcie się od Do z daleka.

Wszechświat różni się od naszego. Planety, duże, małe, maleńkie i ogromne nie są rozdzielone zabójczą pustką, a jedynie przestrzenią. Można przy użyciu samolotów, balonów, powietrznych żaglowców przemieszczać się między nimi. Są też tacy, który z potrafią latać samodzielnie. To nic dziwnego, gdy grawitacja jest nie tylko wynikiem fizyki, ale i stanem umysłu. Mnisi z Latającej Świątyni opanowali tę sztukę.

Dzieci poniżej 10 roku życia, które trafiły do Świątyni, wychowywane są przez mnichów.  W końcu nadchodzi dzień, gdy muszą zdecydować, czy ich życie należy do świata zewnętrznego, czy do Świątyni. Nim się tak jednak stanie muszą odbyć podróż - pielgrzymkę. Mnisi wysyłają ich jako swych ambasadorów do światów wzywających pomocy, aby spróbowali pomóc nieszczęśnikom ślącym listy do Latającej Świątyni. Podczas pielgrzymki dzieci dorastają i w końcu odnajdują swoje przeznaczenie. W tym czasie zwiedzają wiele światów, w które, jeśli się im powiedzie, zostawiają w lepszym położeniu, niż je zastali.

Tyle wstępu.  Teraz parę słów o kluczowych elementach.

Po pierwsze opis postaci może wydawać się niezwykle ubogi - składa się zaledwie z 4. elementów. W rzeczywistości jest ich dokładnie tyle ile potrzebne jest do rozgrywki. Postać posiada:

  • przydomek (banner)
  • awatara (avatar)
  • sposób w jaki pomaga ludziom (powiązany z awatarem)
  • sposób w jaki wpada w kłopoty (powiązany z przydomkiem)

To wszystko. Także akcesoria jakie potrzebne są do gry nie wyglądają standardowo.  Oprócz kart postaci potrzebne są kamyki w dwóch kolorach i jakiś znacznik, informujący że postać mam kłopoty.

Jak wygląda rozgrywka? W swojej turze gracz losuje z worka trzy kamienie.  Może zatrzymać tylko kamienie jednego koloru (od zera do trzech). W zależności od tego ile zatrzymał kamieni, na tym etapie kolor nie ma znaczenia, otrzymuje prawo do narracji z wykorzystaniem słowa kluczowego (wyjaśnię później) i/lub wpada w kłopoty. Pozostałe kamienie wracają do puli. Jeśli nikt z graczy nie ma powyżej ośmiu kamieni i zostały jeszcze jakieś słowa kluczowe, to tura przechodzi na kolejnego gracza. Gdy którykolwiek z powyższych warunków jest spełniony przechodzi się do podsumowania.

Scenariusz można wygrać lub przegrać. Wygrywa się jedynie, gdy w opowieści użyto (zgodnie z regułami) wszystkich słów kluczowych. Słowa kluczowe, są przypisane do listu, będącego odpowiednikiem scenariusza. List jest wstępną informacja o sytuacji zastawanej w świecie, która gracze mają rozwiązać. Słowa kluczowe skreśla się tylko za ich użycie w opowieści, co jest regulowane przez mechanikę powiązaną z losowanymi kamieniami.

Aż do podsumowania kolor kamieni nie miał znaczenia. Teraz to się zmienia czarne kamienie zbliżają nas do przeznaczenia poza świątynią, a białe do losu mnicha. Sumuje się je po każdej grze. Ponadto wynik z ostatniej gry ma znaczenia na zmiany jakie zachodzą w bohaterze. Jeśli więcej było białych kamieni, zmienia się awatar (avatar), a jeśli czarnych to przydomek (banner).

Podstawowe reguły są nadzwyczaj proste, ale dają sporo możliwości. Przede wszystkim można tworzyć strategie prowadzące do zwycięstwa. W podręczniku jest nawet rozdział pokazujący jak je tworzyć. Nawiasem mówiąc podręcznik to przede wszystkim przykłady. Same reguły autor zmieścił w dwóch postach na swoim blogu.

Całość jest bardzo ładna wizualnie.  Reguły daje się opanować bardzo szybko. Wymagania sprzętowe (po 20 kamieni w dwóch kolorach plus sakiewka do losowania) da się łatwo zaspokoić (można użyć talii kart - odpada sakiewka, a zwykła talia ma 52 karty w dwóch grupach kolorystycznych). Gra z pewnością warta uwagi, nawet jako ciekawostka. I można ją mieć za 10$ w PDFie.

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.